Ідэя фільма нарадзілася ў цягніку, там жа пачынаецца і кінагісторыя: запіс паведамлення на мабільным тэлефоне раптам спыняецца пасля перасячэння дзяржаўнай мяжы. Рэальная сітуацыя пераходзіць у мастацтва: кароткае паведамленне становіцца дакументальным лістом, паэтычным разважаннем рэжысёркі на тэму важнасці і паўсюднасці межаў — у геаграфіі, гісторыі і кінематаграфіі. З пастаянным гулам на фоне мы сочым за аўтаркай у яе экзістэнцыяльным падарожжы па чатырох гарадах, у якое таксама ўвайшлі кадры, зробленыя бацькам рэжысёркі 25 гадоў таму. Гэтыя кадры заўсёды прыводзяць нас да нейкіх бачных ці нябачных межаў.

Фільм прызначаны толькі для індывідуальнага прагляду. Чаму?